Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), κάτω από το σενάριο να επιτύχει καθαρές μηές εκπομπές ως το 2050, ο ιστορικός μετασχηματισμός της σφαιρικής συγκράτησης εκπομπής άνθρακα μπορεί να υποκινήσει τη πρωτοφανή ζήτηση για μερικά από τα κρισιμότερα μέταλλα που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή και την αποθήκευση της ανανεώσιμης ενέργειας.

Η ζήτηση αυξάνεται, και η απελευθέρωση ανεφοδιασμού παίρνει το χρόνο. Οι τιμές του χαλκού, του νικελίου, του κοβαλτίου, και του λίθιου έχουν αυξηθεί χρόνο με το χρόνο. Οι πετώντας στα ύψη δαπάνες μπορούν να συνεχιστούν μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας, και μπορούν να αναστατώσουν ή να καθυστερήσουν τα σχέδια ενεργειακής μετάβασης.

Κάτω από το υψηλό σενάριο στόχων που δίνεται από τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας, η κατανάλωση λίθιου και το κοβάλτιο θα πετάξουν στα ύψη περισσότερες από έξι φορές για να ικανοποιήσουν την απαίτηση για τις μπαταρίες και άλλη καθαρή ενέργεια.

Η χρήση του χαλκού θα διπλασιαστεί και η χρήση του νικελίου θα τετραπλασιάσει, αν και αυτό περιλαμβάνει επίσης τις απαιτήσεις συνεδρίασης που δεν συσχετίζονται με τη καθαρή ενέργεια. Ο κακός συνδυασμός μεταξύ της προσφοράς πρώτης ύλης και της ζήτησης δεν μπορεί να αποβληθεί. Η πλευρά της προσφοράς υπόκειται στον κύκλο απελευθέρωσης ικανότητας, και παίρνει συχνά έναν μακροπρόθεσμο για να επανισορροπήσει την προσφορά και τη ζήτηση.